Laatste week voor vertrek

Over een week vliegen we naar Utah. De hittegolf van de afgelopen dagen in Nederland is alvast een goed voorproefje voor de hoge temperaturen in Utah, met als verschil dat de luchtvochtigheidsgraad in Utah een stuk lager ligt waardoor de temperaturen daar lager aanvoelen dan hier. Bovendien hebben we daar een goede airco in het hotel.

De afgelopen maanden hebben in het teken gestaan van voorbereidingen op de EPIC treatment. Volgens Cognitive FX kan ik het best zoveel mogelijk werken aan mijn conditie, dus dat kreeg alle prioriteit. Maar het is nogal een gedoe omdat er wat inspanningsintolerantie komt kijken bij mijn klachten. Mijn fysiotherapeut heeft daar veel ervaring mee en wist precies wat hij deed. Precisiewerk waarin er in secondes werd opgebouwd.

Gisteren kreeg ik een nieuw mailtje van Cognitive FX waarin ze me adviseerden om ook alvast te beginnen met ademhalingsoefeningen, én dat er zoiets bestaat als 'floaten', waar mensen met hersenletsel/whiplash-achtige klachten veel baat bij kunnen hebben. In Provo is er een wellnesscenter waar dat kan. Dit maakte me nieuwsgierig, wat is dat en waarom is dit goed? Wat ik uit het mailtje heb kunnen opmaken is dat het iets is met de communicatie tussen longen en hart en iets is met het autonome zenuwstelsel. Beide kunnen door een klap op het hoofd ontregeld zijn geraakt, en floaten kan helpen om deze weer in balans te krijgen. Maar wat is floaten dan?

Floaten blijkt te zijn: liggen in zout drijfwater in een grote eenpersoonskuip die afgesloten kan worden als een soort schelp. De luchttemperatuur in de kuip is precies even hoog als de temperatuur van het water, waardoor je na een tijdje niet meer kunt voelen waar het water ophoudt en waar de lucht begint. Je zweeft dus. Ledematen gewichtsloos en alles zwart en stil om je heen. Theta-golven in je hersenen schijnen hierdoor te worden geactiveerd, wat ook bij diepe meditatie gebeurt. Je brein krijgt in deze staat van zijn de ruimte om volledig te ontspannen, wat belangrijk is voor mensen met een hersenletsel omdat het getraumatiseerde brein maar moeilijk kan overschakelen van de actieve naar de rustige stand. Dus, ik ben gisteravond nadat ik dat mailtje van Cognitive FX las eens gaan googelen of er ook zo'n floating center in Nederland is. En wat blijkt, er zit er eentje bij mij om de hoek. Na al die gare, warme nachten van afgelopen dagen en met de vliegreis in aantocht voel ik me wat brak en gespannen, dus ik heb meteen gereserveerd en vanmiddag om 13u kon ik terecht. Hoe het was?

Het meisje achter de balie gaf aan dat de eerste keer floaten wellicht wat wennen is, en zo ervoer ik dat ook. De instructies: eerst douchen zodat je schoon de kuip instapt, in de kuip heb je een groene knop om het licht te bedienen en een rode knop voor als je contact wilt met een medewerker, de kuip moet voor de beste ervaring helemaal dicht. Ik ging erin, sloot de kuip, dreef en sloot mijn ogen. En nu ontspannen. Adem in adem uit. Veel te benauwd! Oplossing: een handdoek tussen de klep frommelen zodat er verse lucht naar binnen komt. Verder ging het allemaal prima. Na een tijdje was mijn hele lichaam gevoelloos, behalve mijn hersenen, die zoals gebruikelijk overactief waren. Niet zozeer vol met gedachtes, maar meer vol met fysieke activiteit, een soort stroomschokjes. Een fysiek overactief brein, 'foggy', zoals ik ervaar sinds ik op mijn hoofd ben gevallen. Hoe langer ik dreef, hoe rustiger mijn brein werd. Stroomschokjes werden minder en minder en minder totdat ik alleen nog maar mijn hartslag voelde bonzen in mijn hoofd. Een volledig kalm hoofd, precies zoals ik voel wanneer ik in diepe meditatie zit. Nadien was ik wat licht in mijn hoofd, wat draaierig, maar daar waren ze gelukkig op ingesteld met de grote pot snoepjes die er stond voor een snelle powerboost. Napoleon! Ik denk erover om dit in Provo ook te gaan doen, misschien wil Hein dan ook wel mee, dat zal wat worden want hij is claustrofobisch.