'Proost, op de geslaagde verbouwing van de zolder!'. Het was eindelijk af, de opluchting was groot. We waren uitgegaan van twee maanden, maar het duurde uiteindelijk alle herfst- en wintermaanden. Na thuiskomst uit Utah hadden we een grote behoefte gevoeld aan opruimen, dat had ons ertoe aangezet. Verlangen naar een nieuw begin, een passend begin; troep weg uit het hoofd, troep weg uit het huis, zoiets. Een leeg blad dat volgeschreven kan worden met nieuwe ervaringen, niet overschaduwd of bepaald door ziekte maar gedreven door wensen en mogelijkheden. Dus we gingen aan de slag. Twee maanden was te overzien, zo dachten we. Stap één: opruimen. Weg met al die lege dozen van ooit aan huis geleverde spullen, weg met al die prullaria, die spullen die slechts stof stonden te vangen. Stof waartegen stofzuigen niets hielp, omdat de kieren in het houten dakbeschot zo groot waren dat alle met de wind meegebrachte zandkorrels gewoon door het dak heen dwarrelden. Stap 2: zolder isoleren